حسن معاشرت و خوشرویی

حسن معاشرت و خوشرویی، نشان اعتلای خانواده؛

یکی از مهم ترین ویژگی های خانواده اخلاقی و پویا، حسن معاشرت افراد آن خانواده است. حسن معاشرت هم جنبه اخلاقی و ارزشی دارد و هم جنبه حقوقی. به مجموعه ای از رفتارها که شامل اکرام و ترک آزار، احترام، خوش زبانی، گشاده رویی، اعلام دوستی، پرهیز از خشونت، و مواردی این گونه اند، حسن معاشرت گفته می شود.

قرآن کریم با عبارت «و عاشِرُوُهّن بالمعروف» (نساء: 19) به طور صریح بر حفظ حرمت اشخاص و نشاط آفرینی و خوش رویی در برخوردها سفارش می کند. شادکامی، نتیجه زیبانگری و درک صحیح واقعیت هاست. حسن معاشرت، مهر و مودتی است که بر پایه ایمان به خدا در خانواده شکل می گیرد. ابراز دوستی، خوش زبانی و شادکامی معمولاً در ابتدای زندگی با شور و شوق خاصی جریان دارد، ولی در ادامه ممکن است به لحاظ وجود مسائل گوناگون، وظایف سنگین و غیره این جنبه از رفتارها کم رنگ شود.

باید دانست که لحظه های زندگی پر ازبیم و امید است. رفتارهای محترمامه و شادی آفرین در ایجاد رغبت و امید به فردای روشن بسیار کمک می کنند و خستگی و دل زدگی را از افراد خانواده می زداید: قرآن کریم انسان ها را به حفظ تعادل در زمان از دست دادن نعمت ها و یا به دست آوردن آنها سفارش می کند:

لِکَیلا تَأسَوَا علی ما فاتَکُم و لاتَفْرَحوا بما آتاکُم. (حدید: 23)

به خاطر آنچه از دست داده اید، ناامید نگردید و به خاطر آنچه به دست آورده اید، زیاد شادمان نباشید.

حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله رابطه ایمان را با همسردوستی، به شیوایی بیان می کند که هر چه ایمان انسان کامل تر باشد، بیشتر به همسرش اظهار محبت می کند و ارزش هم نشینی مرد در کنار زنش، بیشتر از اعتکاف و عبادت در مسجد است.

#اجتماعی 

#شهرستان_ملکشاهی